Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata Alberta w Polsce powstało w listopadzie 1981 roku we Wrocławiu. W pierwszej kolejności zajęto się przygotowaniem schronienia dla byłych pracowników „wielkich budów socjalizmu”, którzy po latach tułaczki w hotelach pracowniczych zostali na bruku. Drugą ważną kategorią bezdomnych były samotne matki, które z powodu „nieplanowanej” ciąży musiały porzucić dotychczasowe środowisko, dom rodzinny i szukały schronienia „u obcych”.
Koło Kieleckie
„Członkowie zwyczajni Towarzystwa Pomocy im. Adama Chmielowskiego wyrazili wolę powołania w Kielcach Koła Towarzystwa Pomocy im. Adama Chmielowskiego. W związku z takim stanowiskiem członków Towarzystwa, na podstawie Upoważnienia z dnia 10 lipca 1985 roku Zarządu Głównego Towarzystwa z siedzibą we Wrocławiu, odbyło się w dniu 13 lipca 1985 roku zebranie założycielskie Koła Kieleckiego.
W zebraniu uczestniczyli: Biskup Ordynariusz Diecezji Kieleckiej ks. Dr Stanisław Szymecki, V-ce Przewodniczący Prezydium Zarządu Głównego mgr Czesław Dudzik. Członkowie zwyczajni Towarzystwa w liczbie 22 osób.
Przewodniczący zebrania założycielskiego był mgr Jerzy Stępień.
Zebranie po podjęciu jednogłośnej, ostatecznej decyzji powołania Koła Kieleckiego Towarzystwa Pomocy im. Adama Chmielowskiego, dokonała wyboru władz Koła, jakimi według Statutu Towarzystwa są: Zarząd Koła, Komisja Rewizyjna Koła, Sąd Koleżeński Koła.
Wybory były przeprowadzone drogą głosowania – zgodnie z ustaleniami Statutu Towarzystwa.
W skład Zarządu Koła zostały wybrane następujące osoby:
Prezes Zarządu Koła – ks. dr. Jan Śledzianowski zatrudniony w Kurii Diecezjalnej w Kielcach,
Zastępca Prezesa Zarządu Koła – ks. Kazimierz Borek, proboszcz parafii Łukowa,
Zastępca Prezesa Zarządu Koła – dr Maria Renkielska, zatrudniona w WPSZOZ w Kielcach,
Sekretarz – mgr Józefa Kornecka, zatrudniona w FSS „Polmo-SHL” w Kielcach,
Skarbnik – Krystyna Jorż, przebywająca na rencie.
(…) Po dokonaniu wyboru władz Koła Kieleckiego, zebranie zobowiązało Zarząd Koła do załatwienia formalności związanych z rejestracją Koła Kielckiego Towarzystwa Pomocy im. Adama Chmielowskiego oraz do przeprowadzenia innych czynności umożliwiających rozpoczęcie prawidłowej jego działalności.”
Kielce, dnia 13 lipca 1985
(protokół z zebrania założycielskiego Koła Towarzystwa Pomocy im. Adama Chmielowskiego w Kielcach)
Koło Kieleckie powstało 13 lipca 1985 roku, a 4 listopada tego samego roku zostało oficjalnie zarejestrowane.
Założycielem Koła i pierwszym Prezesem był ks. prof. Jan Śledzianowski. W skład Zarządu weszli: dwaj Wiceprezesi – ks. Kazimierz Borek i dr med. Maria Renkielska, sekretarz – Józefa Kornecka i skarbnik – Krystyna Jorż. Następnie, od 27 listopada 1993 roku do 20 czerwca 2011 roku funkcję Prezesa Koła pełnił ks. Stanisław Słowik, aktualnie Prezesem jest Pani Teresa Brzeska.
Koło Kieleckie na początku swojej działalności skupiło się na pomocy kobietom i matkom z dziećmi, a następnie bezdomnym mężczyznom. Pierwszą placówką było Schronisko dla samotnych matek w Łukowej, niedaleko Chęcin (około 25km od Kielc), które zostało uruchomione kilka miesięcy po powstaniu Koła.
Koło Kieleckie przyczyniło się również do uruchomienia Schroniska dla bezdomnych mężczyzn w Miechowie (pierwszy bezdomny mężczyzna, Pan Kazimierz został zawieziony do Schroniska św. Brata Alberta na Boże Narodzenie 1990roku). 9 stycznia 1991 roku Prezes Koła Kieleckiego jako Członek Zarządu Głównego doprowadził do powstania Koła Miechowskiego, które przejęło opiekę nad męskim Schroniskiem w Miechowie. Ostatnim Kołem, które powstało staraniem ks. prof. Jana Śledzianowskiego jest Koło Włoszczowskie.
Obecnie Koło Kieleckie prowadzi 2 placówki: Schronisko dla bezdomnych mężczyzn w Kielcach i Dom Matek z Małoletnimi Dziećmi i Kobiet w ciąży w Wiernej Rzece. Koło Kieleckie posiada od 20 maja 2009 roku osobowość prawną i status Organizacji Pożytku Publicznego. W 2010 roku Koło Kieleckie obchodziło jubileusz dwudziestopięciolecia. Działalność Koła na przestrzeni tych lat przedstawia opis:
I. Łukowa koło Chęcin. Schronisko dla samotnych matek
W 1985 roku Koło otrzymało od parafii (w dzierżawę na 10 lat) stary budynek plebanii wraz z pomieszczeniami gospodarczymi i ogrodem w Łukowej. Po remoncie w grudniu 1985 roku otwarto Schronisko dla samotnych matek na 12 miejsc. Schronisko na początku prowadziła Pani Marianna Hajęcka, potem ofiarnie jako kierowniczka pracowała Jadwiga Cygan. Pomocy medycznej matkom i dzieciom udzielała lek. Med. Anna Libiszowska. Schronisko dla samotnych matek działało do 1989 roku, tj. do czasu powstania Schroniska w Wiernej Rzece, wówczas postanowiono, że w Łukowej powstanie Schronisko dla bezdomnych mężczyzn na 20 miejsc. Jednak po licznych protestach lokalnej społeczności, władze Łukowa nie wyraziły zgody na tę zmianę, co zmusiło Zarząd Koła do zamknięcia placówki 6 czerwca 1989 roku. 22 kwietnia 1991 roku udało się reaktywować działalność Schroniska na ponad 2 lata (do 31 grudnia 1993 roku) na Dom dla matek z dziećmi. Opieki nad matkami i domem podjęła się młoda rodzina z czwórką własnych dzieci. Przybywały tu nie tylko samotne lub rozwiedzione matki, ale i mężatki, żyjące w zgodzie z mężem, które z racji swoich złych warunków bytowych chciały urodzić tu dziecko.
Łącznie w tym krótkim czasie mieszkało tam 10 matek i 19 dzieci. Ponieważ Dom wymagał dalszego remontu, a umowa dzierżawy wygasła w 1995 roku, podjęto decyzję o całkowitej jego likwidacji w grudniu 1993 roku i rezygnacji z dalszej działalności w tej miejscowości.
II. Wierna Rzeka koło Piekoszowa. Dom Matek z Małoletnimi Dziećmi i Kobiet w ciąży
W 1986 roku Koło Kieleckie otrzymało w dzierżawę na okres 50 lat stary budynek plebanii w Wiernej Rzece wraz z pomieszczeniami gospodarczymi i ogrodem. Budynek wymagał remontu i adaptacji pomieszczeń. Na poddaszu przygotowano kaplicę, izolatkę (dla chorych) i pokoje dla sióstr.
27 maja 1989 roku uroczyście otwarto Dom samotnej matki na 10 miejsc.
Pod swoją opiekę Dom i przybywające do niego matki wzięły siostry pasterzanki (Zgromadzenie założone przez bł. Honorata Koźmińskiego – Służebnice Matki Dobrego Pasterza). Kierownikiem Domu jest od początku s. Helena Wojno. Pomocy medycznej matkom oczekującym na poród i po porodzie udziela do dziś lek. med. Stanisława Cichoń. Siostry uczą młode matki gotowania, pieczenia ciast, robienia przetworów, nakrywania i podawania do stołu, wykonywania ręcznych prac m. in. Dekoracji i ozdób świątecznych.
Przez okres 26 lat ze Schroniska skorzystały 274 matki i 117 dzieci oraz 107 noworodków, które urodziły się w tym czasie, kiedy matki przebywały w Schronisku (w Łukowej i Wiernej). W Schronisku kobiety przebywały od 3 miesięcy do 2 lat. Ten profil placówki jest trudny w realizacji, zwłaszcza ze względu na znaczną odległość od miasta i szkoły. Mogą tam przebywać jedynie osoby, które nie pracują i nie mają dzieci w wieku szkolnym.
III. Schronisko dla bezdomnych mężczyzn
Dzięki ofiarności śp. Bohdana Gierowskiego Koło otrzymało w spadku dom z ogrodem w Kielcach przy ul. Żeromskiego 36A, który został zaadoptowany na potrzeby Schroniska dla bezdomnych mężczyzn. Dnia 10 grudnia 1994 roku otwarto Schronisko, które na początku funkcjonowania dysponowało 20 miejscami.
Od 2000 do 2009 roku trwała rozbudowa i modernizacja starego budynku.
Kierownikiem Schroniska od początku jego istnienia do grudnia 2009 roku był Pan Michał Stępka, który z niezwykłym zaangażowaniem i poświęceniem służył bezdomnym (zmarł 27 grudnia 2009 roku).
W okresie pobytu w Schronisku pensjonariusze mają zabezpieczone utrzymanie, opiekę lekarską i terapię. Koło pomaga też w ewentualnym uregulowaniu ich spraw osobistych, mieszkaniowych i zatrudnienia oraz w powrocie do samodzielnego funkcjonowania w środowisku.
W 2008 roku zakończono rozbudowę Schroniska, dzięki czemu powstały: kaplica, świetlica, 8 mieszkań chronionych oraz pomieszczenia gospodarcze. Następnie przebudowano stare pomieszczenia oraz zmodernizowano poddasze Schroniska. Efektem tego było zwiększenie liczby miejsc o kolejne 12 oraz znaczne polepszenie warunków bytowych. Obecnie Schronisko dysponuje 50 miejscami dla mężczyzn powyżej 18 roku życia oraz 10 odrębnymi mieszkaniami z łazienkami dla osób wychodzących z bezdomności.
Każdego roku z Koła korzysta około 100 mężczyzn w ramach pobytu okresowego (od kilku tygodni do kilku lat) oraz kilkudziesięciu z pomocy doraźnej (noclegu i posiłku).
W 2008 roku utworzono mieszkania wspierane dla osób bezdomnych. Ich idea narodziła się w związku z narastającym problemem braku mieszkań socjalnych dla osób najuboższych. Mieszkania te stwarzają możliwość powtórnej readaptacji i szansy na usamodzielnienie się osób bezdomnych. Jednym z celów pośrednich jest wdrażanie aktywnych form zwalczania bezrobocia, co w efekcie umożliwi bezdomnym samodzielne funkcjonowanie w mieszkaniach wspieranych oraz aktywność społeczną. W rezultacie powstało 10 mieszkań wspieranych dla 16 osób. Podjęcie utworzenia mieszkań chronionych dla osób bezdomnych jest postrzegane jako nowatorskie w województwie świętokrzyskim oraz w skali całego kraju i stanowi wzorzec dla innych organizacji pozarządowych w walce z bezdomnością.
Dodatkowo od kilku lat na terenie Schroniska prowadzone są projekty z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz aktywizacji zawodowej długotrwale bezrobotnych. Wpływa to na postawy mieszkańców Schroniska oraz znacznie polepsza ich sytuację bytową.
Od 15 października 2010 roku uruchomiono w Schronisku Ogrzewalnię na 20 miejsc. Przybywały do niej osoby najczęściej po spożyciu alkoholu i takie, które nie chciały zamieszkać w Schronisku z powodu regulaminu, jaki w nim obowiązuje. W tym okresie przebywało od 8 do 26 osób bezdomnych dziennie.
Od 18.00 do 8.00 przybywający do Ogrzewalni mieli do dyspozycji kuchnię, łazienkę, WC, otrzymywali zupę, kanapki i herbatę. Ta forma pomocy sprawdza się w Kielcach od 10 lat. Po likwidacji budynku PKP, w którym Ogrzewalnię prowadziła Caritas Kielecka, zadanie to przejęło Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta.
